Mükedder dil olma ey nûr-i dîdem

Mevlâ sevdiğini mükedder eyler
Belâsı bal olur âkibet Dede’m
Kara taşlarını mücevher eyler

Kondurur dünyâda gubâr yüzüne

Nûr-i ma’rifetler verir gözüne
Aman düşme ehl-i dünyâ izine
Seni kendi gibi mukahher eyler

Muhabbet-i Mevlâ budur kuluna
Dünya muhabbetin vermez diline
Âşık eder hikmetinin gülüne
Nûr-i hidâyetle mutahher eyler

Kulların gözüne zelîl gösterir
Akılsız bîgâne alîl gösterir
İllet kıller ile melûl gösterir
Gınâ-yı kalb ile muzaffer eyler

Gören ehl-i dünya dîvâne derler

Miskîn fakîr denî efsâne derler

Hüner-i san’atdan bîgâne derler

Sabr ile sadrını münevver eyler

Bilmezler inda’llah kıymetdâr olmuş
Zillet ü kılletle bahtiyâr olmuş
Nûr-i ma’rifetle dürr-i bâr olmuş

Muhabbet-i Mevlâ muammer eyler

LUTFÃŽ miskinlere merhamet eyle
Hizmet eyle cândan hurmetle söyle

Amandir incitme n’eylersen eyle
Uyûbun muhâsib müsetter eyler